Του Μανόλη Καψή
Δεν ξέρω αν σας ενθουσίασε το περίφημο debate, εγώ προσωπικά πάντως, επειδή έχω μια αδυναμία στον Γιάννη Βαρουφάκη (και γενικά σε όλους τους κωμικούς ηθοποιούς) το απήλαυσα. Ειδικά εκεί που του τέθηκε η ερώτηση τι θα κάνει αν οι Τούρκοι εισβάλουν σε μια βραχονησίδα. Και αυτός απάντησε ότι θα πλακώσει στα τηλέφωνα στην Ευρώπη. Προσοχή, ούτε καν στις ΗΠΑ, που είναι τρισκατάρατες φυσικά. Στην Ευρώπη. Αυτό μάλιστα. Να τηλεφωνήσεις στον Σαρλ Μισέλ ενώ η Ελλάδα δέχεται επίθεση, δεν το είχε σκεφτεί ούτε ο Νίκος Δένδιας, που έχει και τη φήμη του σκληρού στα ελληνοτουρκικά. Σατανικό ομολογουμένως.
Αλλά να μου πείτε, εδώ πρότεινε διαβουλευτικά συμβούλια με τη συμμετοχή πολιτών που θα επιλέγονται με κλήρωση, ώστε να λογοδοτούν σε αυτές οι δημόσιες υπηρεσίες, στο τηλέφωνο στον Σαρλ Μισέλ θα κώλωνε;
Αλλοι συγκράτησαν άλλα. Οι περισσότεροι, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε “σκάνδαλο” το σκάνδαλο των υποκλοπών- αν και υποθέτω ότι είδηση θα ήταν αν το ονομάτιζε διαφορετικά και όχι σκάνδαλο- και άλλοι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει να πάει κάποιος φυλακή για την υπόθεση.
Δεν ξέρω ακριβώς ποιος πρέπει να πάει φυλακή για το σκάνδαλο των υποκλοπών, γενικά πάντως ξέρω ότι τις διώξεις τις κάνει η Δικαιοσύνη και αυτή αποφασίζει και για τις ποινές, επίσης έχω μια υποψία ότι θα μείνουμε στο σκοτάδι για το τι πραγματικά συνέβη και δεν θα εκπληρωθεί το όνειρο του Νίκου Ανδρουλάκη- τουλάχιστον όχι στο ορατό μέλλον- αλλά έχω μια υποψία για τους λόγους για τους οποίους εμφανίστηκε έτσι αυστηρός και θυμωμένος.
Και αυτό ίσως είναι ένα από τα συμπεράσματα του debate (εκτός της παραγνωρισμένης κωμικής φλέβας του Γιάννη Βαρουφάκη), αν υποθέσουμε ότι δεν είχε γίνει κατανοητό ήδη από την πρώτη στιγμή που ο επικεφαλής του Κινήματος ξεφούρνισε εκείνο το κυβέρνηση συνεργασίας μεν, αλλά ούτε με τον Μητσοτάκη ούτε με τον Τσίπρα και υπό την προϋπόθεση ότι το ΠΑΣΟΚ θα πιάσει ένα ποσοστό στις πρώτες εκλογές, πολύ πάνω από τα ποσοστά που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Πολύ απλά, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα συνεργαστεί με κανέναν και δεν θα συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση συνεργασίας, παρά μόνο αν δέσουν χειροπόδαρα τον Νίκο Ανδρουλάκη, του δώσουν ισχυρά ηρεμιστικά και τον οδηγήσουν με το ζόρι να ορκιστεί.
Η εξήγηση είναι επίσης απλή. Αν το ΠΑΣΟΚ συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το κόμμα πιθανότατα θα διασπαστεί, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα παίζει κορώνα γράμματα την παραμονή του στην ηγεσία του Κινήματος (σσ είναι ικανός ο Γιώργος Παπανδρέου να επιχειρήσει να επανέλθει για μία ακόμα φορά, έστω ως μεταβατικός) και στις επόμενες εκλογές- που δεν θα αργήσουν- θα βρεθεί στο 4%. Αν συνεργαστεί με τον Αλέξη Τσίπρα (που δεν βγαίνει αριθμητικά αλλά λέμε τώρα…), το ΠΑΣΟΚ θα εξαερωθεί, θα φύγουν οι μισοί και βάλε βρίζοντας, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα μετράει μέρες στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και στις επόμενες εκλογές θα τρέχουν να μαζέψουν τα συντρίμμια.
Προτιμάει λοιπόν να μείνει εκτός, ελπίζοντας ότι στις πρώτες εκλογές το εκλογικό του ποσοστό θα είναι αξιοπρεπές, ότι θα αποφύγει την πίεση για συνεργασία με τον Μητσοτάκη χωρίς μεγάλο πολιτικό κόστος- τον βοηθάει σε αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που επίσης δεν θέλει να ακούσει για κυβέρνηση συνεργασίας- και προσεύχεται στις δεύτερες εκλογές να περιορίσει τη ζημιά σε αποδεκτά όρια. Στο μεταξύ ανάβει ένα κερί (στα κρυφά εννοείται) να κερδίσει την αυτοδυναμία ο σημερινός πρωθυπουργός και μετά, όλα θα είναι διαφορετικά. Η διαφαινόμενη νέα ήττα του Αλέξη Τσίπρα μπορεί να μην οδηγήσει στην έξωσή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (μόνο γκρίνιες προβλέπει ο πρόεδρος), αλλά η νέα ήττα θα αναδιαμορφώσει το τοπίο στην αντιπολίτευση.
Κάνω και πρόβλεψη. Αν στις δεύτερες εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης- αυτός είναι ο εφιάλτης του Νίκου Ανδρουλάκη- δεν κερδίσει ούτε τότε την αυτοδυναμία, η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα είναι να σχηματιστεί Οικουμενική, που θα οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές το Φθινόπωρο.