Το Δίκτυο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Νέας Αριστεράς
για τους “φιλικούς” αγώνες της εθνικής ομάδας βόλεϋ με την αντίστοιχη του Ισραήλ και το αθλητικό απαρτχάϊντ στη Παλαιστίνη
Το Δίκτυο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Νέας Αριστεράς για τους “φιλικούς” αγώνες της εθνικής ομάδας βόλεϋ με την αντίστοιχη του Ισραήλ και το αθλητικό απαρτχάϊντ στη Παλαιστίνη
Αν ζούσε ο Νέλσον Μαντέλα θα επαναλάμβανε τα γνωστά λόγια του: “Ο αθλητισμός έχει τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο. Έχει τη δύναμη να εμπνεύσει. Έχει τη δύναμη να ενώσει λαούς με τρόπους που λίγα άλλα πράγματα μπορούν. Ο αθλητισμός μπορεί να δημιουργήσει ελπίδα εκεί που υπήρχε μόνο απελπισία.”
Όπως γνωρίζουμε κι από την παγκόσμια ιστορία, o αθλητισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, κυρίως μέσω του αποκλεισμού της χώρας από διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αυτός ο αποκλεισμός, που ξεκίνησε το 1964 και διήρκεσε μέχρι το 1992, ήταν μια μορφή πίεσης για την κατάργηση του απαρτχάιντ.
Ήδη εδώ και χρόνια στη Παλαιστίνη, εξελίσσεται μια παρόμοια κατάσταση “απαρτχάϊντ” και στην περίπτωση του αθλητισμού, από κατάφωρες ισραηλινές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαιώματος στην άθληση:
• ίδρυση παράνομων οικισμών εποίκων σε κλεμμένη παλαιστινιακή γη και την ίδρυση αθλητικών σωματείων και γηπέδων μόνο για εποίκους σε αυτή τη γη,
• βομβαρδισμό και καταστροφή παλαιστινιακών γηπέδων,
• εισβολές σε αθλητικούς συλλόγους και παρεμπόδιση αγώνων,
• κατάσχεση αθλητικού εξοπλισμού,
• άρνηση της ελευθερίας μετακίνησης Παλαιστίνιων αθλητών ώστε να παρίστανται σε προπονήσεις και αγώνες,
• περιορισμό της ανάπτυξης αθλητικών σωματείων στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ και στοχοποίηση Παλαιστίνιων αθλητών
• δολοφονίες και πρόκληση αναπηριών, στέρηση της άθλησης για πάντα.
Εν μέσω της εξελισσόμενης γενοκτονίας του, το Ισραήλ σκότωσε τον προπονητή της Ολυμπιακής ομάδας ποδοσφαίρου της Παλαιστίνης, και κατέστρεψε το γραφείο της Ολυμπιακής Επιτροπής της Παλαιστίνης στη Γάζα.
Για όλα αυτά, η Διεθνής Ολυμπιακής Επιτροπή και Παγκόσμιες αθλητικές ομοσπονδίες δεν έχουν αρθρώσει ούτε λέξη, ενώ είχαν άμεση αντιδραση σε άλλες περιπτώσεις πολεμικών διενέξεων. Αντιθέτως. επιβάλλουν κυρώσεις σε όποια αθλητική οργάνωση ή σωματείο τολμά να διαμαρτυρηθεί για τη γενοκτονία στη Παλαιστίνη (πχ UEFA – AEK).
H Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είναι παντελώς απούσα και πολλές ελληνικές αθλητικές ομοσπονδίες σιωπούν ή κάνουν πως δεν βλέπουν. Κάποιες μάλιστα απο αυτές, όπως η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης αποφάσισε να δώσει και φιλικούς αγώνες της εθνικής ομάδας της χώρας μας με την αντίστοιχη του Ισραήλ. Πριν απο λίγο καιρό είχε διατεθεί το κολυμβητήριο του Βόλου επίσης για προπονήσεις ισραηλινών ομάδων.
Είναι γνωστό ότι ο ισραηλινός δολοφονικός – κατοχικός στρατός δημιούργησε ένα ειδικό καθεστώς για τους στρατιώτες που είναι και «Ολυμπιακοί αθλητές» και τους παρέχει ειδικά προνόμια για να διασφαλίσει πως θα μπορέσουν να συνεχίσουν να προπονούνται και να αγωνίζονται ενώ παράλληλα υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό, με τη συνεργασία “πρόθυμων” χωρών, όπως η Ελλάδα.
Θα πουν κάποιοι “ο αθλητισμός πρέπει να είναι ουδέτερος”. Τους απαντάμε, ο αθλητισμός δεν είναι ουδέτερος, ας αφήσουμε την υποκρισία. Τον αθλητισμό τον χρησιμοποιείτε ως εργαλείο (το λεγόμενο SPORTWASHING) για σκοπούς εμπορικούς, επιχειρηματικούς και διεθνούς πολιτικής. Τον αθλητισμό το εκμεταλλεύoνται κράτη, εταιρείες, οργανισμοί και παράγοντες, χρησιμοποιώντας τους αθλητές στο πλαίσιο της ονομαζόμενης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», για να δημιουργούν καλύτερη δημόσια εικόνα του εαυτού τους και κοινωνική αποδοχή έως και εγκληματικών γενοκτονιών, όπως στη Παλαιστίνη.
Εμείς ως Νέα Αριστερά είμαστε απέναντι στο αντιδραστικό πλαίσιο του «no politica» που έχουν υιοθετήσει τόσο οι διεθνείς αθλητικές αρχές, προεξεχούσης της ΔΟΕ, της Ε.Ο.Ε, όσο και πολλές εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες, με την απειλή τιμωρίας σε όσους εκφράζουν «πολιτικά» μηνύματα, ή ότι, κατά την επιλεκτική αντίληψη αυτών των αρχών, εντάσσεται στα πολιτικά μηνύματα. Εμείς έχουμε οδηγό ένα αξιακό σύστημα και όχι τις επιθυμίες των «χρυσών» χορηγών.
Ως εκ τούτου ως Νέα Αριστερά, είμαστε συμπαραστάτες των αθλητών που κατανοούν την ιδιότυπη εκμετάλλευση που υφίστανται, την εργαλειοποίηση του “κόπου” τους, και δεν φοβούνται να πάρουν θέση για ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η αστυνομική βία, το περιβάλλον, η ειρήνη και η γενοκτονία στη Παλαιστίνη.
Για να είμαστε ειλικρινείς, ο αθλητισμός είναι μέρος της κοινωνίας και όχι κάτι αποστειρωμένο σε γυάλα. Ένα κομμάτι του αναλώνεται στο κυνήγι του ρεκόρ, του μεταλλίου, ένα άλλο κομμάτι αναλώνεται σε ένα ανούσιο κοσμοπολιτισμό, επικεντρώνεται σε επικοινωνιακές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, σε καλλιτεχνικές εκθέσεις, σε εκδηλώσεις μόδας και φωτογραφίσεις κι ένα άλλο κομμάτι θωπεύει τους παράγοντες.
Υπάρχει όμως και εκείνο το κομμάτι των αθλητών στην ελληνική κοινωνία που αντιλαμβάνεται τον κοινωνικό του ρόλο και πώς να ασκεί θετική επιρροή, κυρίως στη νέα γενιά, με την αίγλη που αποκτά μέσω του αθλητισμού Αυτό που έχει χειραφετηθεί από τις εξουσιαστικές σχέσεις που ασκούν οι αθλητικοί παράγοντες στους νέους αθλητές και δεν ανήκε ποτέ στους «απρόθυμους» να πάρουν δημόσια θέση για σοβαρά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Αντιλαμβανόμαστε ότι στο χώρο των ελληνικών αθλητικών ομοσπονδιών επικρατεί αμηχανία. Πρέπει όμως να αποφασίσουν σε πια κελεύσματα και αξίες θα ανταποκριθούν. Στiς ανθρωπιστικές αξίες του αθλητισμού ή στο ξέπλυμα των γενοκτόνων της Παλαιστίνης;
Να τους θυμήσουμε, γιατί μερικοί ανατριχιάζουν όταν το ακούνε, τους Έλληνες ποδοσφαιριστές που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς για την αντιστασιακή τους δράση, όπως ο άσσος της ΑΕΚ, Σπύρος Κοντούλης, που σκοτώθηκε καθ’ οδόν προς τον τοίχο της Καισαριανής, τον Γαβριήλ Γαζή του Παναθηναϊκού, τον Νίκο Γόδα του Ολυμπιακού. Αλλά και τους Τζέσε Όουενς, που πανηγύριζε κατάμουτρα στον Χίτλερ, τους Αφροαμερικάνους Ολυμπιονίκες με τη γροθιά John Carlos και Tommie Smith, που αγωνίζονταν για τα πολιτικά δικαιώματα, τους αθλητές ενάντια στο απαρτχάϊντ στη Νότιο Αφρική, ακόμα και τον Έλληνα NBAer Αντεντοκούμπο που γονάτιζε διαμαρτυρόμενος για τη ρατσιστική βία ή τον Ολυμπιονίκη μας Αλέξανδρο Νικολαϊδη. Δεκάδες αθλητές και προπονητές ήδη βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν ανοικτά, πχ Καρίμ Μπενζεμά, Νουσέρ Μαζράουι, Ερίκ Καντονά, Πεπ Γκουαρντιόλα και πολλοί ακόμα.
Ας αναλογισθούν λοιπόν εκεί στην ΕΟΠΕ και σε κάθε ομοσπονδία ποιες αξίες θέλουν να υπηρετούν. Έτσι κι αλλιώς η ιστορία θα τους κρίνει για τις όποιες επιλογές τους.
