Ολοκληρώθηκαν οι χριστουγεννιάτικες εορταστικές εκδηλώσεις στην πόλη μας και στο χώρο του πάρκου του «Θέρμαι» έμεινε ο απόηχος από τα γέλια και τις φωνές όσων συμμετείχαν και διασκέδασαν σ αυτές.
Έμεινε επίσης η ικανοποίηση στους συντελεστές της μουσικής παράστασης τα «Χριστούγεννα του τεμπέλη», ενός έργου του συνθέτη Αντώνη Κυζούλη που παρουσίασε κλιμάκιο της χορωδίας του δημοτικού ωδείου Ρόδου κι απέσπασαν το θερμό χειροκρότημα του κοινού, που αψήφησε τον χειμωνιάτικο, βροχερό και μουντό καιρό και παρακολούθησε με ενδιαφέρον τις παραστάσεις στις 27/12 και στις 3/1.
Βασισμένος στο ομότιτλο διήγημα, ο γνωστός στο ροδιακό κοινό συνθέτης Αντώνης Κυζούλης, έγραψε τη μουσική και του στίχους δέκα τραγουδιών, άλλων ρυθμικών και χορευτικών κι άλλων μελωδικών και «κανταδόρικων», που περιέχουν μουσικούς αρμούς από λαϊκά μουσικά μοτίβα και συνόδευσε στο πιάνο το κλιμάκιο της χορωδίας του Δημοτικού Ωδείου που τα ερμήνευσε, υπό την διεύθυνση της εξαίρετης μαέστρου Άντζελας Σπανού .
Η δράση στο διήγημα «τα Χριστούγεννα του τεμπέλη» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του σπουδαίου «κοσμοκαλόγερου» των ελληνικών γραμμάτων, που γράφτηκε το 1896 και στηλιτεύει με σατιρική διάθεση την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας, ξετυλίγεται σε μια αθηναϊκή φτωχική συνοικία, όπου ο μαστρο–Παύλος, ανεπρόκοπος θαμώνας της ταβέρνας, μες τη φτώχεια και την ανέχεια της εποχής, επιβιώνει με την πονηριά και τη σπιρτάδα του, πιστεύοντας ότι για όλα φταίει η ατυχία του κι όχι βέβαια η τεμπελιά του. Όταν το τελευταίο κόλπο που σκαρφίστηκε για να γιορτάσει τα Χριστούγεννα θα εξελιχθεί εις βάρος του, ο τεμπελάκος μας, φαίνεται έτοιμος να αλλάξει νοοτροπία….
Κι ενώ οι στίχοι αφηγούνται πιστά την υπόθεση, η «συνομιλία» των χορωδών με το κοινό έγινε παράλληλα και μέσα από τα κείμενα, που με περισσή επιμέλεια και γνώση, διασκεύασε από το πρωτότυπο στα νέα ελληνικά η ΌλγαΚούτρη, ώστε, αποδίδοντας μεν το ύφος του συγγραφέα, να ξεπερνούν τον σκόπελο της δυσνόητης σήμερα για αρκετούς συμπολίτες μας γλώσσας του.
Η πραγματική έκπληξη όμως για το κοινό ήταν η αφηγηματική δραματοποίηση των κείμενων από τους χορωδούς, που εναλλασσόμενοι στις δυο παραστάσεις, είτε ως αφηγητές είτε υποδυόμενοι κάποιο από τα πρόσωπα του έργου, εντυπωσίασαν και με το «θεατρικό» τους ταλέντο . Σ αυτό συνέβαλε η σκηνοθετική καθοδήγηση της Σταυρούλας Γεωργοπαπαδάκου, που συνδύασε με ιδιαίτερη ικανότητα την τέχνη του χορού – που υπηρετεί με πάθος- και έδωσε χαρακτήρα στους ρόλους, βγάζοντάς τον καλύτερο εαυτό από τον καθένα.
Στις δυο αυτές παραστάσεις , το κοινό απόλαυσε ένα έργο που οι μελωδικές γραμμές του Αντώνη Κυζούλη με την πλούσια αρμονία και οι στίχοι του με λέξεις διαλεγμένες μια προς μια, με σεβασμό στο πρωτότυπο κείμενο, πέτυχαν απόλυτα τη χορωδιακή απόδοση του.
Ένα έργο που η εξαιρετική διδασκαλία κι η διεύθυνσή της μαέστρου Άντζελας Σπανού, που συμμετείχε στη χορωδιακή ομάδα, βοήθησε τους χορωδούς να το ερμηνεύσουν με σωστή τεχνική και συναίσθημα.
Ένα έργο που τα κείμενα της Όλγας Κούτρη απέδωσαν το ύφος του πρωτότυπου διηγήματος με γλώσσα κατανοητή.
Και κυρίως ένα έργο που οι συμμετέχοντες χορωδοί αναπαραστήσαν με αγάπη μέσα από τη δραματοποιημένη ανάγνωση και ερμήνευσαν τραγουδιστικά με πάθος και κέφι.
Ένα έργο που αφού το απόλαυσαν οι συντελεστές του τόσο στις πρόβες όσο και στη σκηνή ήταν αναμενόμενο να το απολαύσουν και οι θεατές που το παρακολούθησαν με ενδιαφέρον, διασκέδασαν, γέλασαν και στο τέλος χειροκρότησαν μ ενθουσιασμό.
