Του Γιώργου Κράλογλου
Είναι να τρελαθείς ή όχι; Η οικονομία με 150 δισ. επενδύσεις μπορεί να δει ανάκαμψη. Το κράτος έχει τα 115 από αυτά αλλά δεν μπορεί να τα μαζέψει!!
Προσέξτε τώρα και δοξάστε μας…
Τα 115 δισ. τα χρωστάνε οι μισοί ιθαγενείς της χώρας!!. Και για περισσότερη ακρίβεια, οι 4.200.000 από εκείνους που έχει γράψει στα κατάστιχά του…, ο σύγχρονος φορολογικός οθωμανισμός μας.
Από αυτούς τους κόκκινους φόρους τα 90 δισ. τα χρωστάνε, χρόνια τώρα, 9.000 από τους ιθαγενείς όλης της χώρας.
Προσέξτε κι αυτό. Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής διαπιστώνει ότι η συγκεκριμένη ομάδα (των 9.000 που οφείλει πάνω από 10 εκατ. ευρώ ο καθένας) διόγκωσε τα χρέη της κατά 2,3 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2021!!.
Οι 9.000 στην πλειονότητά τους είναι επιχειρήσεις. Ανάμεσα τους και οι μόνιμοι επαγγελματίες φοροφυγάδες που θεωρούν τους φόρους, τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις από τα πρόστιμα, παιχνίδι που έχει και την πλάκα του…
Αν μάλιστα το παίξεις “πονηρά” (πράγμα που δεν είναι καθόλου δύσκολο σε ένα ανίκανο κράτος όπως του ψευτοσοσιαλισμού του Ελλαδιστάν), κερδίζεις και κλοπιμαία και χρόνο, αναμένοντας να σε κυβερνήσει ο πιο κατάλληλος να παριστάνει τον πράσινο, τον ροζ ή τον φιλελεύθερο σοσιαλιστή…
Ταλαντούχος λαϊκιστής που δεν θα έχει πρόβλημα να βάλει τους άλλους μισούς από τους φορολογούμενους, (γνωστούς και ως συνεπείς φορολογούμενους) να τα πληρώσουν !!
Πού είναι το παράξενο, ίσως μου πείτε. Αυτά συμβαίνουν και στην Εσπερία…
Δεν συμβαίνουν αυτά. Και αν συμβαίνουν δεν έχουν τα δικά μας χαρακτηριστικά κρατικής ανικανότητας σε όλη τη λειτουργία του φορολογικού συστήματος στοχεύοντας στην ανάκαμψη, όταν χρειάζεται. Και στην ανάπτυξη, που πάντα επιβάλλεται.
Η Εσπερία με τη μορφή της ευρωζώνης έβαλε προ 3ετίας στόχο αύξησης της βιομηχανικής συμμετοχής στο ΑΕΠ από το 15% στο 20%. Και πάει να τον πιάσει παρά την αρνητική συγκυρία.
Εμείς έχουμε βιομηχανική συμμετοχή στο ΑΕΠ 8%, από την10ετία του 1960!!. Και λέμε μήπως την φθάσουμε στο 12%.
Αλλά με αυτό το φορολογικό αντιαναπτυξιακό σύστημα που διώχνει επενδύσεις και παραγωγικότητα από τον τόπο μας (εξ ου και η μετανάστευση νέων και επιχειρήσεων) ούτε που θα πρέπει να το συζητάμε.
Μεταφέρω και την άριστη (επί του θέματος) μαρτυρία, των λόγων της καταδίκης μας αυτής, από τον παλαιό και έγκυρο σχολιαστή, etecoses, στο χθεσινό σημείωμα της στήλης.
“Γιατί να παλεύεις χρόνια στην εταιρική ιεραρχία που όσο ανεβαίνεις τόσο περισσότερο θα σου ρουφάει το αίμα το κράτος; Γιατί μια εταιρία να έχει έναν “καλό” υπάλληλο αντί για 3 “τυχαίους”; Χωρίς να υπολογίζουμε τις εργοδοτικές εισφορές: ? να πάρεις 2000 καθαρά πρέπει ο μικτός να είναι γύρω στα 3000 (και να πρέπει να δουλεύεις και 12-15 ώρες τη μέρα γιατί θεωρείσαι “στέλεχος”) ?Για να πάρεις 900 καθαρά πρέπει ο μικτός να είναι γύρω στα 1100 (και πιθανότατα να έχεις και το 9ωράκι σου) ?Η χώρα τιμωρεί την προσπάθεια και την πρόοδο. Παλεύεις 15 χρόνια για πάραπάνω και δε τα καταφέρνεις ποτέ γιατί γίνονται εισφορές. Αν τα καταφέρεις πάλι δε σε συμφέρει. ?Με 900 καθαρά έχεις:
market pass ?power pass ?fuel pass ?μειώσεις στους τόκους των δανείων ?πιθανότατα κάποια επιπλέον επιδόματα ?άλλα κουπόνια για ηλεκτρικές συσκευές κτλ κτλ κτλ ?Και σε αυτά δε βάζω και διάφορες άλλες “γκρίζες” παροχές με κοκκινίσματα δανείων κτλ ?Στην Ελλάδα όποιος παίρνει 900 καθαρά καταλήγει “πλουσιότερος” από κάποιον που παίρνει 2000″ .
Τι κάνεις με αυτή την άθλια κατάσταση, στην οικονομία και στην κοινωνία;
Κατά τη γνώμη μας την αλλάζεις με παραγωγικότητα, με άνοιγμα της οικονομίας και συνύπαρξη των πολιτικών σου, στη φορολογία, την εργασία, το περιβάλλον και την εξωστρέφεια με την ανάπτυξη, τους υψηλούς μισθούς και τις δουλειές.
Κατά την άποψη των πολιτικών του Ελλαδιστάν (αποδείχθηκε στην πράξη τα 45 χρόνια της μεταπολίτευσης) δεν την αλλάζεις γιατί δεν συμφέρει πολιτικά. Την συντηρείς και οργανώνεις πανηγύρια όταν καταφέρνεις ανώτερη επενδυτική βαθμίδα, που σου εξασφαλίζει καλύτερα δανεικά. Αυτό δεν κάναμε μέχρι τη χρεοκοπία του 2009 και συνεχίζουμε και σήμερα; ??
