Το 53% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες ενώ το 47% άνδρες
Το 40% των συμμετεχόντων ήταν ηλικίαςμεταξύ 46-56 ετών, ενώ το 23,1% 36-45 ετών
Το 24,8% των συμμετεχόντων είχαν οικογενειακό εισόδημα από 10.001-20.000 ευρώ ενώ το 23,9%, 20.001-30.000 ευρώ
Το 53,9% των συμμετεχόντων ήταν μισθωτοί υπάλληλοι ενώ το αμέσως επόμενο ποσοστό 16,5% δήλωσαν ελεύθεροι επαγγελματίες
Το 64,3% των συμμετεχόντων ήταν έγγαμοι ενώ το 23,5% άγαμοι.
Το 67,2% των συμμετεχόντων είχαν στην κατοχή τους ιδιόκτητο σπίτι ενώ το 19,8% διέμεναν με ενοίκιο.
Το 55,2% των συμμετεχόντων είχαν σύζυγο και τέκνα ενώ το 12,9% αποτελούσαν μονογονεϊκή οικογένεια με τέκνα
Το 25,6% των συμμετεχόντων ήταν απόφοιτοι τίτλων ΑΕΙ ενώ το 23,9%, απόφοιτοι Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Το 71,3% των συμμετεχόντων είχαν πληροφόρηση για την σωματική κακοποίηση ενώ το 67,8% για ψυχολογική κακοποίηση
Το 50,9% των συμμετεχόντων δεν είχαν βιώσει κάποιας μορφής ενδοοικογενειακής κακοποίησης ενώ το 28,9% είχαν προσωπική εμπειρία.
Το 62,2% των συμμετεχόντων δεν είχαν ασκήσει ενδοοικογενειακή κακοποίηση ενώ το 16,2% είχαν ασκήσει κάποιας μορφής ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Το 50% των συμμετεχόντων απέφυγαν να απαντήσουν, λόγω έλλειψης εμπειρίας, στο εάν είχαν ασκήσει κάποιας μορφής ενδοοικογενειακής κακοποίησης ενώ το 22,9% είχαν ασκήσει λεκτική κακοποίηση.
Το 48,1% των συμμετεχόντων είχαν δηλώσει έλλειψη εμπειρίας σε ευγενική και μεταμελημένη συμπεριφορά ενώ το 27,8% μετάνιωσε και έδειξε ευγενική και μεταμελημένη συμπεριφορά ως δράστης.
Το 51,4% των συμμετεχόντων είχαν αντιμετωπίσει φαινόμενα κακοποίησης μικρής έντασης, ως δέκτης ενώ το 14,3% δεν είχαν σχετική εμπειρία.
Το 41,5% των συμμετεχόντων δεν είχαν αντιμετωπίσει έντονα φαινόμενα κακοποίησης, ως δέκτης, ενώ το 24,5% είχαν σχετική εμπειρία.
Το 31,4% των συμμετεχόντων, παίζοντας τον ρόλο του θύτη ένοιωσαν φόβο εγκατάλειψης και ανασφάλεια καθώς και κατάθλιψη, τάσεις αυτοκαταστροφής ενώ το 24,8% , ένοιωσαν ότι είχαν χαμηλό εισόδημα και χαμηλή αυτοσυγκέντρωση
Το 51,9% των συμμετεχόντων παίζοντας τον ρόλο του θύματος ένοιωσαν ότι είχαν ελλιπή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση ενώ το 38,5% αποδέχθηκαν και υιοθέτησαν τον ρόλο τους.
Το 66,4% των συμμετεχόντων ως συνέπειες από την ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας, δήλωσαν τα ψυχολογικά τραύματα και το άγχος ενώ το 56,6% την τάση φυγής και τον χωρισμό.
Το 36,8% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι υφίσταται σχέση μεταξύ οικονομικής-κοινωνικής κρίσης με την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας ενώ το 32,5% διαφωνεί.
Πιθανή σχέση μεταξύ οικονομικής-κοινωνικής κρίσης και συντήρηση ενδοοικογενειακής βίας
Το 35,4% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι υφίσταται σχέση μεταξύ οικονομικής-κοινωνικής κρίσης και της συντήρησης ενδοοικογενειακής βίας ενώ το 34,5% διαφωνεί με την υπόθεση αυτή.
Συμπεράσματα
Στην έρευνα του εκπαιδευτικού Γλαρού Ιωάννη, με τίτλο «Ενδοοικογενειακή Βία, μαθητική ζωή και Διαδίκτυο» συμμετείχε δείγμα n=116 ατόμων.
Από την ανάλυση των δεδομένωνπαρατηρούμε ότι το 63,8% των συμμετεχόντων είχαν αντιμετωπίσει φαινόμενα κακοποίησης μικρής έντασης, ως δέκτης ενώ το 32% είχαν αντιμετωπίσει έντονα φαινόμενα κακοποίησης.
Αποτελεί μεγάλο το ποσοστό των ατόμων που είχαν αντιμετωπίσει φαινόμενα κακοποίησης. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν έγγαμοι, απόφοιτοι τίτλων σπουδών ΑΕΙ, μισθωτοί υπάλληλοι με κατοχή ιδιόκτητης κατοικίας.
Αρκετά μεγάλο ποσοστό (66,4%) θεωρούν ως συνέπεια από την ύπαρξη οικογενειακής βίας τα ψυχολογικά τραύματα και το άγχος.
Το «θύμα» διακατέχεται από έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης ενώ ο «θύτης» από μπερδεμένα συναισθήματα φόβου, εγκατάλειψης. Η έλλειψη εισοδήματος φαίνεται ότι λειτουργεί αρνητικά.
Προτάσεις
Σαφώς και θεωρούνται καταδικαστέα και τοξικά όλα τα φαινόμενα άσκησης ενδοοικογενειακής βίας.
Η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Εκπαιδευτική Κοινότητα, οι Κοινωνικοί Εταίροι, αλλά και εμείς, ως γονείς, οφείλουμε να προβούμε σε ενέργειες ευαισθητοποίησης και εγρήγορσης της Κοινωνίας.
Σεμινάρια, Ημερίδες με συμμετοχή επιστημών ψυχικής υγείας, συζητήσεις με θύματα, προβολή ταινιών, βιωματικά εργαστήρια στην Ρόδο, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν προς τον σκοπό αυτό.
Ρόδος 2025
Γλαρός Ιωάννης